บทที่ 657

หนิงอวี่เหมียนวิ่งไปทางเขา แต่แล้วเข่าก็เจ็บแปลบขึ้นมา เธอทรุดฮวบคุกเข่าลงกับพื้นทันที

พิษเริ่มออกฤทธิ์แล้ว

แต่หนิงอวี่เหมียนก็กัดฟัน ใช้ทั้งมือทั้งเท้าคลานไปหาเขา “อาจิ้ง...”

จั่วจิ้งกุมหน้าอก สีหน้าเริ่มบิดเบี้ยว

เขากำลังจะเริ่มเผชิญกับความทรมานจากพิษทั้งหมด

หนิงอวี่เหมียนมองเขา ปากอ้าค้าง พูดไม่อ...